‘’Başınıza gelen, başınıza geldiğini düşündüğünüz şey değildir.’’ Epilctetos
Bir yılı aşkın bir süredir COVID – 19’un etkisi altında belirsizlikle yaşarken 7’den 70’e hepimiz şaşkın ve endişeliyiz. Duygu durumumuz devamlı değişiyor. Kimi zaman kendimizi umut dolu, enerjik ve pozitif bir enerji ile duygu asansöründe terasa çıkarken kimi zaman da endişeli, umutsuz ve negatif bir enerji ile ters yöne bodrum katına doğru giderken bulabiliyoruz. Tüm dünyayı etkileyen bu duruma sadece kendi penceremizden bakmaya başladığımızda kendi hikayemiz bizi o kadar tüketiyor ki kişisel olmayana karşı körleşiyoruz.
Başımıza geldiğini düşündüğümüz bu durum gerçekten başımıza gelenle aynı mı? Yoksa bu durumu biz içinde olduğumuz asansörün durduğu kata göre mi yorumluyor ve anlamlandırıyoruz?
